तिला खरोखरच माझ्यासाठी वेळ देता येत नव्हता की जानूनबुजून अशा पध्दतीने वागून मला त्रास देयाचा होता हे अजूनही मला कळत नव्हत. हे जानून घेण्यासाठी मला काय केले पाहिजे याचा विचार करू लागलो. सकाळी माझ हक्काच वेळ हिच्या मित्रानी माझ्यापासून हिरावून घेतला. दिवसभरात तिचाशी बोलण्यासाठी ती मला वेळ कसा देइल का देणारच नाही. आज सुद्धा ७ - ८ वेळा कॉल केला पण ती प्रत्येक वेळी कॉल कट करीत होती. का कॉल कट करीत असेल? यावर मी आता विचार करायचा सोडून दिला आहे. दिवसात तिने एकही कॉल/ संदेश मला केला नाही. आज सुद्धा ती घरी उशिरा आली म्हणजे मित्राबरोबर मठात गेली असणार. संध्याकाळी कामावरून घरी आल्यावर संदेशद्वारे बोलायचो ते पण बोलण सध्या बंद आहे. बुधवारपासून ती कसलातरी विचारत आहे हे तिच्या चेहरावरून वाटत होत. तिचा तो उदास चेहरा मला पावहत नव्हता. कसला तणाव असेल तिला. का सांगत नाही मला. याच उत्तर सध्या तरी माझ्याजवळ नव्हत. तो शोधण्याचा मी केविलवाणा प्रयत्न करत होतो पण याच खर उत्तर ती सांगेल तेव्हाच मला कळणार होत. वाट बघण्याशिवाय मला दूसरा पर्यायच नव्हता.
शुक्रवारी तिला सकाळी कॉल केलाच नाही कारण ती त्याच्या सोबत असणार, माझ्या कॉलमुले त्याना उगाच त्रास नको. अत्ता हिला सुद्धा बोलायला आवडत नाही. ती पुर्विसारखी कॉल/संदेश करीत नाही. मी केला तरच प्रतिसाद देणार. दिवसभरात कॉल केलाच नाही. कालच्या सारखी रात्री बोलेल अशी अपेक्षा होती पण बोललीच नाही. शनिवारी रात्री बोलावी म्हणून सकाळपासूनच तिला कॉल करत होतो. तिचा एकही प्रतिसाद आला नाही. आज बोलण होणार नाही असच वाटत होत. रात्री संदेश पाठविले त्याला प्रतिसाद काहीच नाही. शेवटी ठरवल १० - १० मिनिटानी तिला कॉल करायचा. अखेर ७ व्या कॉल तिने प्रतिसाद दिला व दीड तास माझ्याशी बोलली. तिच बोलण खुपच मला सुखद वाटल, माझ्यावर मनापासून करीत असलेले प्रेम तिच्या बोलण्यातून व्यक्त होत होते. हे ऐकून मी तिच्यावर खुश झालो. हा माझा आनंद जास्त वेळ तिने टिकू दिला नाही. रविवारी आणि सोमवारी सुद्धा आमच बोलण झाल नाही. परत ती तशीच वागायला लागली. अत्ता तिची आठवण मला जास्तच बैचेन करू लागली आहे. 
