थोडी ख़ुशी थोडा गम

कालच्या सारखी आजपण मैत्रिणीच कारण देवून बोलणार नाही अस मला वाटत होत. फक्त कॉल करायचा म्हणून मी आपला तिला नेहमीच्या वेळेला कॉल केला. ९ व्या कॉल तिने रिसीव्ह केला. आता फक्त औपचारितेसाठी बोलेल अस वाटत होत पण या वेळेला माझा अंदाज तिने खोटा ठरविला. ती जवळ जवळ २० मिनिट माझ्याशी बोलली. माझ्यासाठी तिने खास वेळ काढला होता. हा वेळ तिच्या ऑफिस टाइम होता तरी सुद्धा ती  बोलली. परत आजसुद्धा आठवण करून दिली की यापुढे आपल बोलण फक्त सर्वसाधारण असेल. पण मनसोक्त बोलत होती. तिच्या बोलण्यावरून अजूनही तिच पूर्वी सारख प्रेम आहे हे जाणवत होत पण ती ते दाखवून देत नव्हती. बराच दिवसाणी तिच्या असा बोलणानी मला बर वाटल होत  संध्याकाळी तुला कॉल करते अस स्व:ताहून सांगीतल. कॉल करणार नाही याची मला खात्री होती पण कदाचित करेल या आशेवर मी होतो. तिचा कॉल घरी असताना आला तर बोलायला जमणार नाही म्हणून मी उशिरा आलो स्टेशनला तर ही बसच्या लाइन मध्ये उभी होती, मी म्हंटल आपण बरोबर जाऊ तर ती म्हणाली तू जा मी मागुन येइन. मला बघितल्यावर तिच्या चेहरा पडला होता म्हणून मी तिच ऐकल. सकाळी बोलल्यावर जो आनंद झाला होता तो संध्याकालच्या वागणानी पूर्ण विरघलूनच गेला. उदया सकाळी बोलणार नाही हे आताच मला कळल होत.